MANİLER

Tane tane üzümsün

Benim iki gözümsün

Sanma ki unutmuşum

Gece gündüz sözümsün.

Arpa ektim iz iken

Topladım temiz iken

Gel yarim sarılalım

Ortalık sesiz iken

Ağızları kaparını

Sanma yoldan saparım

Amcaoğlu ne imiş

Sevgilime taparım

Ak yârim, çağla yarim

Hem gül, hem ağla yarim

Sonunda kavuşmak var

Bana bel bağla yârim.

Alçacık duvardayım

Herkesten hovardayım

Nerde bir güzel görsem

Gece gündüz ordayım

Aman aman kara kız

Saçlarını tara kız

Baban bekçi tuttu mu?

Koynunda ki nara kız.

Armut daldadır sıra

Yârim gitmiş Mısır'a

Sen güvercin, ben palaz

Gelirim ardın sıra.

Bahçeve kuzu girdi

Bağrıma sızı girdi

Bacısını ararken

Baktım kendisi girdi.

Bu gece buralıyam

Ne bahtı karalıyam

El beni aşık sanır

Yürekten yaralıyam

Bir ay doğmuş karşıdan

Yârim gelir çarşıdan

Ne sen buradan ekşit

Ne de ben dam başından

Çadır kurdum düzlere

Diken oldum gözlere

Ben buradan gideyim

Mardin kalsın sizlere

Çay içinde kamış var

Deste gül bağlamışlar

Git yare selam söyle

Benim onda gözüm var.

Çaya indim susuzum

Uç gündür uykusuzum

Girsem yârin koynuna

Ne belalı huysuzum.

Dağlarda aslan gezer

Rüzgârdan hile gezer

Komşular bize geldi

Bana senden söz eder

Dam üstünde damımız

Çifte yanan mumumuz

Sen orada. ben burada

Nice olur halimiz

Benim elimde değil

Kılıç belinde değil

Sana gelmek isterim

Vallah elimde değil.

Elma attım nar geldi

Şu sokaktan yar geldi

Eğildim bir öpeyim

Al yanaktan kan geldi

Elma kestim soyasın

Sevdim seni bilesin

Bu maniler sanadır

Kapıya gel duyasın.

Gelmem fazla şakaya

Kolay gelmem dalgaya

Bilmem güveneyim mi?

Parmaktaki halkaya

Tüfeğim arıma vurma

Genç kız karşımda da durma

Alır kaçarım seni

Sakın kabahat bulma

Uzaklarda seçilmiyor

Gönüldür geçilmiyor

Gönül bir ibrişimdir

Bağlanmış açılmıyor

Uzun olur çarşılar

Yârim seni karşılar

Yıllardır sevişiriz

Yeni duymuş komşular

Yârimin karakaşı

Ondörte bastı yaşı

Yar benden uzakmış

Gelir gözümün yaşı.

Yeni doğarken ay

Sevgilim günleri say

Haber getirdin bize

Merhaba mübarek ay.

Halep'in çıbanı var

Mardin' in kavunu var

Gençlik damarlarında

Deliliğin kam var.

Hafta değil, ay değil

Sözlerim alay değil

Başlığımıza razı ol

Erkeklik kolay değil.

Tarlam biraz taşlıdır

Yârim karakaşhdır

Şu Mardin in kızları

Gerçek ağır başlıdır.

Zeytine vurdum nacak

Dalları kırılacak

Gel yârim sarılalım

Hemen sabah olacak

İki tahta arası

Bulduk mısır parası

Kızın gönlü olursa

Ne yapacak anası

Kale kaleye bakar

Urfa Mardin'e bakar

Öyle sevdim o yari

Her bakışı can yakar

Kara kara kazanlar

Kara yazı yazanlar

Cennet yüzü görmesin

Aramızı bozanlar

Karşıda köy evlere

Yayılır inekleri

Oturmuş koyun sağar

Terlemiş bilekleri

Tabağa koydum reçel

Fani dünyadır geçer

Yâri güzel olanın

Ömrü sofayla geçer.

Zübünün al parçası

Kunduranın cilası

Benim sevdiğim oğlan

Sanki bir ay parçası

Kaleden iniş olur

Şu dalda yemiş olur

Akşamdan söz verirken

Sabahtan geliş olur.

Akdere düzden gelir

Suyu kaleden gelir

Bir erkek hasta ise

Şifası vardan gelir

Şu kalenin gerisi

Beni ister birisi

Adını söyleyemem

Kalbimdedir kendisi.

Bilmeceler:

• Sapı uzun, beli ince, mide dalar sevince. ( Kaşık)

• Dağdan gelir yak gibi, kolları budak gibi, eğilip bir su içer bağırır oğlak gibi. (Kağnı)

• Gider leylam, gelir leylam,   tek ayaküstündedir ley­lam. ( Kapı)

• Oğlu babasından daha büyüktür! (Duman)

• Ala geyikin tavuğu avluya düştü ( Dolu)

• Kaldırsan ağlar, indirsen durur.( Zincir)

Yükü deve yükü kadar, kendi keklik kadar.(takunya)